А мы с тобой теперь никто
А помнишь раньше был ток
А может это был тик ток
А может это был Бог
А мы с тобой теперь никто
А помнишь раньше был ток
А может это был тик ток
А может это был Бог
А ты меня в блок
А я тебя короновал
И никому не отдавал
И как умел так радовал
И целовал целовал целовал целовал
Это не грустно и даже смешно
Поиграли и стали как все
Слишком поздно дошло
Слишком круто вошло
Крепко на тебя подсел
И я потратил последнюю жизнь
Ты поумнела и стала как сталь
Я тебе стал чужим
И слова как ножи
Только сердце как хрусталь
А может это был я
Тот кто вырубил пробки
Может это был я
Тот кто выкрутил краны
Жить в картонной коробке
Нам с тобой в одной лодке
Не переплыть океаны
Припев.
Мы не станем легендой
Из потерянной книги
Мы не стали вселенной
О которой твердили
Мы обычные люди
Суета интриги
И не важно наверно
Кто любил мы любили
Я им не расскажу
Да и ты не расскажешь
Я всегда ухожу
Чтоб не делать резко
Я тебя ведь забыл
Я себя не помню даже
Видишь как интересно
A ty i ja jesteśmy teraz nikt
Pamiętasz, że kiedyś był obecny
A może to było tokowe
A może to był Bóg
I zablokujesz mnie
I zniszczyłem cię
I nikomu go nie dał
I jak mogę mnie przesłać
I pocałował, pocałował, pocałował, pocałował
To nie jest smutne, nawet zabawne
Grał i stał się jak wszyscy inni
Jest już za późno
Wprowadzone zbyt fajne
Zostałem na ciebie zaczepiony
I zmarnowałem moje ostatnie życie
Wzrosłeś Mądrzejszy i stał się jak stal
Stałem się dziwkiem
A słowa są jak noże
Tylko serce jest jak kryształ
A może to ja
Ten, który przeciął wtyczki
Może to ja
Ten, który odkręcił krany
Żyć w kartonowym pudełku
Ty i ja jesteśmy w tej samej łodzi
Nie pływać przez oceany
Chór.
Nie staniemy się legendą
Z zagubionej książki
Nie staliśmy się wszechświatem
O czym rozmawiali
Jesteśmy zwykłymi ludźmi
Próżność intrygi
I prawdopodobnie nie ma znaczenia
Którzy kochaliśmy, kochaliśmy
Nie powiem im
Tak, a ty nie powiesz
Zawsze odchodzę
Tak, że nie robi to nagle
zapomniałem cię
Nawet nie pamiętam
Widzisz, jak ciekawe